του Δημήτρη Καζάκη
Μην τολμήσει κανείς και αμφισβητήσει τις προθέσεις και τους
σκοπούς των μεγάλων δανειστών και εταίρων μας, γιατί αμέσως θα τον κατηγορήσουν
για συνωμοσιολογία. Σε μια εποχή που ακόμη και στα πανεπιστήμια σε μαθαίνουν
ότι το μόνο που οφείλει να σε ενδιαφέρει είναι η ερμηνεία και η εφαρμογή της
κυρίαρχης πολιτικής, οποιαδήποτε προσπάθεια να διακρίνεις ασυμφιλίωτα
συμφέροντα πίσω από τις εξελίξεις σε κατατάσσει αμέσως στην κατηγορία των
conspiracy theorists, δηλαδή των θεωρητικών της συνομωσίας.
Έστω κι αν η κατανόηση των βαθύτερων συμφερόντων και της
αναμέτρησής τους συνιστούσε ανέκαθεν και εξακολουθεί να συνιστά την αφετηρία
της αληθινής επιστήμης της κοινωνίας.
Προφανώς η παγκόσμια οικονομία και πολιτική αποτελείται από
μια πολιτισμένη ελίτ που εξ ορισμού θέλει το καλό όλων μας, αλλά δυστυχώς δεν
το πετυχαίνει πάντα γιατί κάνει λάθη και αστοχίες. Οτιδήποτε ξεφεύγει από αυτή
την παντελώς ανόητη και παιδαριώδη άποψη ανήκει στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας.
Από κει και πέρα αναλαμβάνει η νοημοσύνη επιπέδου φρεντουτσίνο, κουκουρούκου, ή
πόκεμον, η οποία καλλιεργείται με σύστημα από σχολεία, πανεπιστήμια και ΜΜΕ.
Το δυστύχημα βέβαια είναι ότι μέρα τη μέρα αποκαλύπτεται η
ευκολία με την οποία μας είπαν....